Tuesday, 13 May 2014

Weekend lunch

शनिवारचा दिवस. बंद घड्याळाच्या timeला सगळेजण - मी, भिरभिर आणि ढिल्लम (flatmates) उठलो. भिरभिरने उठताक्षणीच Tata skyच्या नावाने भिरभिर करायला सुरवात केली. तो म्हणाला, "अरे, हा Tata skyचा डब्बा, booting timeमध्ये Windowsशी compete करायला लागलाय बे." नंतर त्याने remoteची ६,५,५ बटणे दाबली आणि मग पुढचा अर्धा-एक तास तो ६५५, ६५६, ६५७, ६५८ परत ६५७, ६५६, ६५५ असं करत बसला.

ढिल्लम उठला आणि नेहमी सारखा ढिल्ला कारभार केला. Room मधला fan ON ठेउनच toiletला गेला. मला आणि भिरभिरला असं वाटतं की - ढिल्लमला असं वाटतं की आपल्या flat मधले सगळे switches फक्त ONच होतात OFF अशी काही भानगडचं नाही.

दुपारचे १२ वाजताच आम्ही breakfast करायला बाहेर पडलो. Flat lock करण्याआधी भिरभिरने भिरभिर करत ढिल्लमचा ढिल्ला कारभार check केला. 

Breakfast  करून येताच मी laptop on केला, भिरभिरने सकाळच्या steps repeat केल्या Tata sky आणि ६५५, ५६, ५७, ५८ परत ५७, ५६, ५५. ढिल्लम balcony मध्ये phoneवर मोठ-मोठयाने कोणाशी तरी बोलत होता. Actually "मोठ-मोठयाने" हे implicit आहे. नंतर समजलं की तो HDFC representativeशी बोलत होता आणि त्याला home loanचे documents submit करायचे होते. Phone झाल्यानंतर तो आत आला आणि कोणाशी तरी chat करत, आमच्याशी बोलत - "अरे, तो HDFC वाला येतोय documents घेऊन जायला. ", त्याच्या room मध्ये गेला. पुढचा १ तास room मध्ये काहीतरी खुडबुड करत बसला. 

साधारणतः २च्या  सुमारास door bell वाजली. ढिल्लम बाहेर आला आणि HDFC representative  आत. Bed वरती बसायला जागाच नव्हती already ७जण  बसलो होतो - मी, माझा laptop, माझा mobile, भिरभिर, त्याचा mobile, T.V.चा remote आणि Tata skyचा remote. ढिल्लमने थोडं adjust करारे म्हणताच आम्ही बाकीच्यांना बाजुला करून  HDFC वाल्याला जागा केली. ढिल्लमने त्यांना पाणी हवंय का विचारलं. ते नको म्हणाले. ढिल्लमचा कारभार ढिल्ला असला तरी मोठ्यांना respect  देण्यामध्ये कधी तो ढिल्लेपणा नाही दाखवत. एवढ्या भर दुपारी तेही मे मध्ये पाणी नको म्हणताच मी laptop मधुन डोकं बाहेर काढलं आणि भिरभिरने T.V. मधुन. आमच्या लक्षात आलं, roomची स्वच्छता पाहुनच त्यांची तहान भागली होती. पुढचा अर्धा-एक तास, ते आणि ढिल्लम पत्ते खेळल्यासारखे documents-documents खेळले. काही पत्ते त्यांनी उचलले आणि, "एवढे sufficient आहेत पण एक document कमी आहे. ती नंतर द्या. मी आता निघतो. काही लागलं तर call करेन.", असे म्हणत ते गेले. 

ते बाहेर जाताच तिघेजण एकदम ओरडलो, "अरे जेवायचं काय करायचं ?".  ढिल्लम पत्ते गोळा करत म्हणाला, "मला एवढी भूख नाहीये.".  "माझाही breakfast heavy झालाय.", मी  म्हणालो. तेवढयात भिरभिर बोलला, "कोणीतरी maggi आणा, मी बनवतो." झाला चर्चेला विषय. पुढच्या १०-१५ मिनिटांमध्ये मागच्या २०-२५ दिवसांमध्ये कोणी-कोणी काय-काय आणलं आणि कोणी-कोणी काय-काय केलं याची revision झाली. Finally, "Maggi कोण आणणार ?" हा "अब की बार मोदी सरकार" येणार की नाही यापेक्षाही मोठा question होऊन बसला. 

तेवढ्यात ढिल्लम ओरडला, "अरे, तो HDFC वाला हागलाना. काही documents इथेच विसरला." लगेच त्याला call केला, "अहो, तुम्ही काही documents इथेच विसरलात. Please घेऊन जाता का लगेच." Mobile bedवर फेकुन ढिल्लम त्याच्या room मध्ये पळत जाताना म्हणाला, "तो येतोय १० मिनिटात." आम्हाला त्याची धावपळ लक्षात आली. तो, तो missing पत्ता शोधायला गेला होता.

भिरभिर झाली - "Maggi कोण आणतंय ?" मी लगेच ढिल्लमचा mobile उचलला आणि redial केला. 

"Hello . . !"
"हा. Hello. तुम्हाला किती वेळ लागेल हो यायला ?", मी म्हणालो. 
"अहो Sir. मी इथेच आहे. आलोच ५ मिनिटात पोहोचतो."
"Ok. Ok. Actually आमची एक help कराल का ?"
"हो. हो. बोलाना Sir."
"येताना maggiचे ३ packets घेऊन येता का ?"
"काय . . . S S S ???"
"३ packets. Maggiचे. आणता येतील का ?"
"………… बरं. ठीक आहे. "
"Thank you. ", म्हणत मी phone ठेवला. 

तेवढ्यात ढिल्लम बाहेर आला, "Finally साला सापडला तो कागद एकदाचा." त्यावर भिरभिर म्हणाला, "ढिल्ला कारभार सगळा. ह्याच्या नादाने तो HDFC वाला पण हागला." ढिल्लम म्हणाला, "ए बाबा भिरभिर नको करू. तुझं चालु देणा ६५५, ५६, … ". Door bell वाजली. माझ्या डोळ्यांच्या आणि laptopच्या screen मधलं अंतर drastically कमी झालं. भिरभिरला लगेच तहान लागली. ढिल्लमने तो कागद हातात घेऊनच दरवाजा उघडला. त्यांना तो कागद देण्याआधी, त्यांनी ढिल्लमच्या हातात maggiचे packets ठेवले. 

"अरे ढिल्ल्या. त्यांना कशाला सांगितलं maggi आणायला. मी बोललो होतो ना मी जातो.", मी मोठया आवाजात बोललो. आत्तापर्यंत गोळा केलेले सगळे documents हरवल्यासारखा  ढिल्लमचा चेहरा झाला होता. "It's Ok.", म्हणत HDFC वाले तो कागद घेऊन गेले आणि तेही maggi बाद्दलचे कागदी गांधीजी न घेताच.

आता ढिल्लम भिरभिर करायला लागला, "हे सगळं काय चाललंय ?".  मी शांतपणे म्हणालो, "Documents दिले ना. Home loan होतंय ना. बास. बस आता. Maggi पण  मिळेल. "

भिरभिरने maggi बनवली आणि आमचा weekend lunch सुरु झाला. झालं. ढिल्लमने ढिल्ला कारभार केला. Maggi घेताना खाली सांडली. भिरभिरने भिरभिर सुरु केली, "हागला का? हागला ना. आता ते पुसुन घ्यायचं." मी म्हणालो, "सोड रे . भिरभिर नको करू खाताना."

तिघांनीही maggi ओढली आणि नंतर मागच्या वेळी भांडी कोणी धुतली यावर चर्चा करत बसलो . 

Thursday, 27 March 2014

सोलापुरी ब्राह्मण friend

आजपर्यंत तुम्ही पुणेरी ब्राह्मणांचे बरेच किस्से ऐकले असतील. त्याचबरोबर सोलापूरकरांच्या पण बऱ्याच करामती कानावर आपटल्या असतील. ‘आपटल्या’ यासाठी म्हणालो कारण त्यांच्या गोष्टी ‘पडत’ नाहीत आपटतातच, विशेषतः त्यांचे शब्द. पण इथे ‘सोलापुरी’ आणि ‘ब्राह्मण’ असं दोन्ही जुळून आलं आहे. मी तसा सोलापूर जिल्ह्यातलाच, पण सोलापुरी ‘बे’, आमच्या पर्यंत पोहोचणार नाही इतका सोलापूर पासून लांब.

 [ किस्सा : १ ]

बरं. या मित्राबद्दल सांगायचं म्हणजे hotel मध्ये, “काय बे, chicken tandoori एक number आहे की बे.”, असं म्हणत तंगड्या तोडणारा हा ब्राह्मण. परंतु ज्यावेळी hotel manager request करतो की थोडं लवकर उरका बाहेर लोक wait करताहेत, त्यावेळी bill pay करताना न चुकता आणि न विसरता ठणठ्णीत (सोलापुरी आहे ना) ब्राह्मणी टोमणा मारतो, “बाहेर board लावा, अर्ध्या तासात जेवण झालं पाहिजे.”

 [ किस्सा : २ ]

पुण्यामध्ये engineeringला असताना, second yearला जी direct diplomaवाली टाळकी येतातना, त्यामधलाच हा ‘सोलापुरी ब्राह्मण’, एक. Diploma आणि Mathematics यांच्या गणिताचं उत्तर नेहमी एकंच येतं, ‘३६’चा आकडा. M-III च्या examच्या आधल्यादिवशी आमचा group library मध्ये बसला होता. एक friend या Diploma -holder बामणाला (माफ करा पण आता सारखं, सारखं ‘ह’ ला ‘म’ जोडण्याच त्रास होतोय) म्हणाला, ” तुला maths चा problem आहे, ठीक. x to the power -1 = 1 /x हा (engineeringमध्ये) सुद्धा तुझ्यासाठी एक formula आहे, हे देखील मान्य पण साल्या तुला at least ‘बे’चा पाडा तरी येतो का रे?”. यावर चिडून ‘बे एके बे, बे’, ‘बे दुनी चार, बे’, ‘बे त्रिक सहा, बे’, ….असा ‘बे’चा पाडा देखील म्हणून दाखवला. सरळ बोलताना जो ‘बे’चा पाडा लावतो, त्याच्याच तोंडून ‘बे’चा पाडा ऐकणं म्हणजे – (बराच विचार केला पण यासारखं दुसरं काही असेल असं वाटत नाही.) सद्या मी याच बामणाबरोबर flat share करतो आहे. अजूनही दोन engineeringचे classmates आहेत आणि  अर्थातच त्यांचे देखील किस्से आहेत (पण ते नंतर.)

  [ किस्सा : ३ ]

एका saturday ला आमची MSची open book exam होती. त्यामुळे friday ला (हो एक दिवस आधीचाच) books खरेदी करायला मी आणि बामण ABC मध्ये गेलो. एक-दोन दुकानांमध्ये चौकशी केल्यानंतर एकाची offer आम्हाला पटली ’30% discount आणि books return केल्यानंतर 50 % cash return’. Friday ला books घेतले आणि saturday ला open book exam मध्येच openले. त्यावेळी open book exam काय असते ते आम्हाला समजलं – ‘Exam ज्यामध्ये book हे फक्त exam time hours मध्येच open करायचं असतं, त्याच्या आधी किंवा नंतर कधीही नाही.’  Book closed ठेऊन, आधी संपूर्ण question paper वाचला.  सगळे प्रश्न वाचताक्षणी मला समजलं की “ I am an open book.”, असे म्हणणार्यांच्या, आयुष्याच्या परीक्षेतले प्रश्न कसे असतील. Exam झाली आणि लगेचच bike चा handle ABC च्या दिशेने वळवला.  आम्ही books return केले आणि त्या दुकानदाराने आमची 50 % amount. बामणाने पैसे घेतले पण त्यामधली एक २० रुपयांची नोट थोडीशी फाटलेली निघाली. तो लगेच म्हणाला, (२० रुपयांची नोट त्याला दाखवत) “मित्रा, ही नोट बदलून मिळेल का?”. दुकानदार बहुतेक पक्का पुणेकर असावा. तो  सरळ म्हणाला, “नाही मिळणार.  पाहिजे असतील तर त्याचे ४ pen देतो.”  त्यावर हा बामण त्याला बोलला, ”30 % discount ने देऊन, return केल्यानंतर 50 % amount परत देणार असशील तर दे, बे.”